Οι Fourth Dimension είναι ένα ακόμη μεγάλο συγκρότημα που έβγαλε η Θεσσαλονίκη. Αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές, δημιουργήθηκαν περί τα τέλη της δεκαετίας του 80. Δεν κατάφερα ποτέ να μάθω αν είχαν κυκλοφορήσει κάποιο demo, όπως και να'χει όμως το 1994 κυκλοφόρησαν ένα ανεπανάληπτο ΕΡ υπό τον τίτλο Novo που περιείχε μεν μόνο 3 τραγούδια, αλλά όπως είθισται να λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις... τι τραγούδια. Το ΕΡ είναι ένα αριστούργημα, αν και από μιαν άποψη δεν θα έπρεπε να με εκπλήσσει το γεγονός, αφού μιλάμε για ένα συγκρότημα που ως επιρροές του παρουσιάζει συγκροτήματα όπως οι Metallica, Megadeth, Metal Church, Annihilator (της παλαιάς εποχής όλα τους βεβαίως, βεβαίως). Μετά το ΕΡ οι πληροφορίες μου λένε ότι έβγαλαν ένα promo (την ύπαρξη του οποίου δεν έχω καταφέρει να επιβεβαιώσω), προφανώς κυνηγώντας κάτι καλύτερο, αλλά πέραν αυτού ουδέν. Κάπου εκεί χάνονται και τα ίχνη τους. Η μουσική τους θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως πολύ στρωτό heavy metal, ενίοτε με κάποια ψιλοpower στοιχεία. Μελωδικοί και τεχνίτες, έβγαλαν -μάλλον- δίχως την παραμικρή υποστήριξη ένα αριστουργηματικό ΕΡ και αποχώρησαν και αυτοί αθόρυβα από την ελληνική σκηνή.
Κυκλοφορίες
Novo (EP) (1994)
Λίγα δικά μου λόγια
Θεωρώ πως οι Fourth Dimension είχαν τα φόντα να γίνουν μεγάλο γκρουπ. Μπορεί να έχω μόλις 3 τραγούδια, αλλά νομίζω φαίνεται ξεκάθαρα αυτό. Ιδίως το Voice of Reason είναι από τα αγαπημένα μου γενικώς. Το ΕΡ τους θα μπορύσε άνετα να σταθεί στο εξωτερικό και γενικά οι ξένοι το έχουν -και αυτό- στα υπ'όψιν (σκεφτείτε πχ ότι εγώ από Γερμανό το αγόρασα. Η πλάκα είναι δε, ότι ενώ το έψαχνα για χρόνια και δεν το έβρισκα ποτέ, μόλις το αγόρασα μετά από κανάν μήνα το βρήκα να το έχει βρει και ο Γρηγόρης... Οι εκπληκτικές ειρωνίες της τύχης!). Μουσικά το συγκρότημα δεν θέλησε να εντυπωσιάσει. Επέλεξε τον δρόμο της απλότητας και αυτός είναι ένας βασικός παράγοντας για τον οποίον τελικά ήταν τόσο εντυπωσιακοί (εξάλλου από τις φανφάρες έχουμε πήξει κιόλας). Ικανότητες είχαν, αν είχαν λίγο καλύτερη τύχη ίσως να μιλάγαμε πολύ περισσότερο γι'αυτούς.
Με την πρώτη ευκαιρία θα ανεβάσω και εξώφυλλο και φωτογραφία τους. Δυστυχώς έχει χαλάσει το σκάνερ μου και προσπαθώ να βγάλω κάποια καλή φωτογραφία με το κινητό. Ως επίσης και ένα τραγούδι. Επίσης, ρε παιδιά μια παράκληση: επειδή το e-snips μου κάνει νερά (πολλά τραγούδια που ανεβάζω δεν τα δέχεται ως... copyright protected -αν είναι δυνατόν), μήπως ξέρει κανείς κάποια άλλη αντίστοιχη ιστοσελίδα που να μπορείς να ανεβάζεις τραγούδι αλλά να μην μπορεί να γίνει download; Ευχαριστώ.
Ex-members Υπάρχουν, αλλά δυστυχώς δεν έχω στοιχεία.
Οι Guardian Angel ήταν ένα συγκρότημα από την Αθήνα που δημιουργήθηκε περί τις αρχές της δεκαετίας του 90 (ή ίσως και στα τέλη αυτής του 80, δεν είμαι βέβαιος). Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό και καλό ελληνικό συγκρότημα και αυτό για πολλούς λόγους. Το 1990 κυκλοφόρησαν το demo τους Traveling by the Wings of Eternity το οποίο άφησε άναυδο κόσμο και κοσμάκη με τις συνθέσεις που περιείχε. Σιγά, σιγά το όνομα των Guardian Angel είχε αρχίσει να συζητιέται στους ελληνικούς undereground κύκλους. Το 1994 κυκλοφορούν τη δεύτερή τους δουλειά, το σινγκλάκι Beyond the Twilight και γίνεται χαμός: αν το demo άρεσε, με το single παθαίνουν όλοι πλάκα. Το 1997 το συγκρότημα κάνει μια μεγάλη στροφή, φεύγοντας από τις heavy/power κατευθύνσεις του προς όφελος του progressive και εδώ τα πράγματα γίνονται μυστήρια: ναι μεν τα παιδιά είναι πολύ καλοί μουσικοί με καλές ιδέες, πράγμα που φαίνεται και από τη δουλειά τους, αλλά το στυλ του ΕΡ ξενίζει αρκετά (κυρίως όσους τους θυμούνταν από τις 2 προηγούμενές τους δουλειές). Το ουσιαστικό όμως είναι -για την σκηνή- ότι οι Guardian Angel ήταν αυτοί που τόλμησαν να παίξουν progressive σε έναν χώρο προβληματικό, που καλά-καλά ούτε το "στρωτό" heavy δεν "χώνευε". To 1999 κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους demo και εν συνεχεία διέλυσαν.
Κυκλοφορίες
Travelling by the Wings of Eternity (demo), 1990
Beyond the Twilight (single), 1994
Oblivion Seas (EP), 1997
Demo 99
Λίγα δικά μου λόγια
Οι Guardian Angel ήταν πολύ μεγάλη μπάντα. Οι συνθέσεις τους στις 2 πρώτες δουλειές τους κυριολεκτικά θα μπορούσαν να σταθούν στη διεθνή metal σκηνή. Ιδίως τα 2 κομμάτια που παραθέτω παρακάτω είναι από τα αγαπημένα μου. Στη συνέχεια βέβαια οι ίδιοι προτίμησαν να τα κάνουν ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα -αμγκιά τους από πολλές απόψεις- και δυστυχώς δεν δικαιώθηκαν ούτε αυτοί. Προσωπικά μπορεί να μην μου αρέσουν οι progressive δουλειές τους (όπως δεν πολυενθουσιάζομαι με το progressive γενικότερα) όμως αναγνωρίζω ότι προσπάθησαν να κάνουν καλά αυτό που ήθελαν. Δεν τους έλειπαν ούτε οι γνώσεις για κάτι τέτοιο, ούτε το ταλέντο. Αλλά...
Ιστοσελίδες Οι Guardian Angel στο myspace. (όπου μπορείτε να ακούσετε κάποια τραγούδια της μπάντας, από την progressive περίοδό τους)
Give Way to the Rush-Betrayed by Illusions (στο πλαίσιο των αλχημειών που δοκίμασα το μόνο που έπιασε ήταν να συρράψω και τα δυο τραγούδια ως ένα)
Line-up Flo Gebhardt (vocals) Chris R.B. Lee Kirk (guitars) Andy Kirk (bass) Angelos Georgiopoulos (drums) Johnny (drums)
Ex-members Nigel Foxx (vocals) Alex Oznek (vocals) Athan Schitsos (guitars) Tassos Spiliotopoulos (guitars) Gus Collin (drums) George Adrian (drums) Micha Bazeo (drums)
Flames... Τι να πρωτοπείς γι'αυτό το συγκρότημα-μύθο της ελληνικής σκηνής; Ας προσπαθήσουμε να πούμε δυο λόγια όμως. Το συγκρότημα ιδρύθηκε κάπου στο 1984... κάπου στην Ευρώπη (προς τι η γενικολογία, αφήστε το καλύτερα!). Οι ίδιοι οι Flames με συνέντευξή τους στο Μέταλ Χάμερ είχαν αυτοπαρουσιασθεί ως ελληνική μπάντα με έδρα στην Αγγλία, που έχει γνωριμίες με συγκροτήματα-θρύλους όπως οι Venom (για του λόγου το αληθές, στο οπισθόφυλλο του Made in Hell υπάρχει και η "αφιέρωση Flames would like to thank their brothers of metal, Venom, Slayer, Exodus, Metallica"). Όπως και να'χει, μιλάμε για μια εποχή όπου το ελληνικό μέταλ δεν υπάρχει καν στον χάρτη. Επίσης, είναι η ίδια εποχή που πληθώρα ελληνικών συγκροτημάτων ετοιμάζεται να μπει στο στούντιο για να ηχογραφήσει τον δίσκο-αριστούργημα που θα κάνει γνωστή τη χώρα στο παγκόσμιο στερέωμα. Κοινό σημείο όλων αυτών των συγκροτημάτων, ότι έμειναν στα λόγια και εξαφανίσθηκαν νύχτα τα περισσότερα.... Εκτός από τους Flames, οι οποίοι όχι μόνο τήρησαν την υπόσχεσή τους, αλλά έβγαλαν και μια απίστευτη δισκάρα που άκουγε στο όνομα Made in Hell... Ο δίσκος είναι απλά απίστευτος, παρά τα αναρρίθμητα μειονεκτήματά του. Η φωνή του Nigel Foxxe πχ δεν ήταν ποτέ η μεγάλη του δύναμη (μιλάμε για αισχρή προφορά αγγλικών). Ο δίσκος είχε ηχογραφηθεί σε οκτακάναλο κι ως εκ τούτου η παραγωγή ήταν άθλια (βασικά μετά βίας ήταν μέταλ παραγωγή). Αντί για ντράμερ το συγκρότημα είχε "προσλάβει" drum machine.... Και όμως, ο Made in Hell είναι αριστούργημα, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά και για τα ευρωπαϊκά, όσο κι αν αυτό φαίνεται απίστευτο ή περίεργο. Οι συνθέσεις είναι απλά διεθνών προδιαγραφών, οι εμπνεύσεις τόσο των αδελφών Kirk όσο και του Nigel Foxxe εκπληκτικές και η υπερπροσπάθεια αναμφισβήτητη. Το ίδιο έτος -1985- οι Flames μέσα στην πόρωση και την τρελή χαρά βγάζουν και δεύτερο δίσκο, το Merciless Slaughter, που είναι εξαιρετικός απλά όχι σαν το Made in Hell. Κάπου εδώ όμως η ιστορία αρχίζει να περιπλέκεται. Φήμες θέλουν τον Nigel Foxxe να πλακώνεται με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, όπου ανεξαρτήτως εάν ήταν αληθείς ή όχι τελικά το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Foxxe αποχώρησε (για να ακολουθήσει τη δική του ξεχωριστή -και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πορεία, στην οποίαν θα αναφερθούμε άλλη φορά). Μετά την "ενδιάμεση" κυκλοφορία του live-EP Live in the Slaughterhouse (1987), οι Flames κυκλοφορούν το Summon the Dead (1988) όπου πλέον βλέπουμε αρκετές διαφορές: η μπάντα έχει αρχίσει να κινείται σε πιο thrash μονοπάτια, ψιλοκάφρικα ενίοτε κιόλας. Ακολουθεί το Last Prophecy το 1989 όπου πλέον φαίνεται και η έντονη προτίμηση στο γερμανικό thrash τύπου Kreator, αλλά σε γενικές γραμμές το συγκρότημα δείχνει ν'ακολουθεί την κατιούσα αν και από κανέναν δίσκο δεν απουσιάζουν κάποιες πραγματικά καλές στιγμές. Τη στιγμή που άλλα συγκροτήματα πασχίζουν να βγάλουν έστω κι ένα υποφερτό demo, οι Flames βγάζουν το 1991 έως και best of, υπό τον τίτλο Greatest Hits, για να φτάσουμε σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της ιστορίας τους κατ' εμέ: βρισκόμαστε -οπως είπαμε- στο 1991 και οι Flames ετοιμάζουν ήδη τον νέο τους δίσκο. Για την ώρα κάνουν πρόβες και το ηχογραφούν ως rehearsal, υπό τον τίτλο Nomen Illi Mors. Το υλικό του promo όμως κυριολεκτικά κλέβεται και κυκλοφορεί από κάποια εταιρία δίχως την έγκριση του γκρουπ, και εν μέσω κάποιων επιπλέον αλλαγών στο line-up της μπάντας, τελικά το Nomen Illi Mors δεν κυκλοφορεί ποτέ ως κανονική δουλειά. Και κρίμα, διότι πρόκειται για τρελή δισκάρα -και το εννοώ. Το συγκεκριμένο promo είναι από τις πιο σπάνιες κυκλοφορίες στο μεταλ παγκοσμίως, και εξ όσων γνώριζα μέχρι πρότινως είχε βγει μόνο σε κασσέτα και cd. Πρόσφατα έμαθα ότι υπάρχει και σε βινύλιο, αλλά είμαι αρκετά επιφυλακτικός διότι δεν ξέρω τι είχε βγει ως promo από τους Flames (μάλλον η κασσέτα και το cd) και τι από την εταιρία που αναφέρουν οι ίδιοι οι Flames. Όπως και να'χει, ακολουθεί μια περιοδος απραξίας και τελικά οι Flames κυκλοφορούν το 1996 το In Agony Rise, που θα προτιμούσα να μην σχολιάσω... Κι έκτοτε, σιγή... Θεωρητικά το συγκρότημα είναι εν ενεργεία (και δη, κάπου ανάμεσα σε Αθήνα και Μόναχο) και ετοιμάζει νέο δίσκο. Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω...
Κυκλοφορίες
Made in Hell (1985)
Merciless Slaughter (1985)
Live in the Slaughterhouse (EP) (1987)
Summon the Dead (1988)
The Last prophecy (1989)
Greatest Hits (1991)
Nomen Illi Mors (1991)
In Agony Rise (1996)
Λίγα δικά μου λόγια
Οι Flames είναι αναμφίβολα το ιστορικότερο ελληνικό συγκρότημα και κατά τη γνώμη και το σημαντικότερο επίσης. Έχω χρόνια που υποστηρίζω ότι αν δεν υπήρχαν οι Flames η ελληνική σκηνή θα είχε αφανιστεί για χρόνια και σήμερα μάλλον θα ξαναήταν σε εμβρυακό στάδιο. Σε μια εποχή όπου δίσκοι με το στόμα έβγαιναν κάθε εβδομάδα, οι Flames το είπαν και το'καναν. Και έβγαλαν αριστουργήματα. Ο Made in Hell είναι σχεδόν ευαγγέλιο. Θυμάμαι κάποτε είχα στείλει κάποια δείγματα σε έναν γνωστό μου Άγγλο (ονόματι Adrian, καλή του ώρα όπου βρίσκεται) ετών 50 (τότε...μιλαμε ότι το παληκάρι είχε δει live τους Sabbath στα νιάτα τους, τους δε Maiden τους έβλεπε να παίζουν σε μπαράκια πριν το 80) και όταν άκουσε Flames μια κουβέντα είπε μόνο: "οι τύποι είναι ιδιοφυίες! Έχετε κι άλλα τέτοια εκεί πέρα;". Πίσω από τους Flames υπάρχει μια τεράστια και εξαιρετικά αστεία ιστορία, αλλά δεν είναι της παρούσης να την αναφέρουμε (θα γίνει και αυτό κάποια στιγμή στο μέλλον, αν και -ολίγον βιαστικά βέβαια, με είχε προλάβει προ καιρού ο φίλος και παλαιόθεν συμμαχητής, Kevin-, η ουσία όμως δεν πρόκειται ν'αλλάξει ποτέ: οι Flames έστω και διά της τεθλασμένης υπήρξαν πρωτοπόροι, σήκωσαν μια ολόκληρη σκηνή στους ώμους τους (έστω και εν αγνοία τους, το πιθανότερο), κυριότερα διότι απέδειξαν ότι ήταν δυνατόν ένα συγκρότημα από την Ελλάδα να φτιάξει σταθερή παρουσία μέσα στην ίδια τη χώρα, αφού πέραν της δισκογραφίας τους οι Flames έχουν στο καρνέ τους αρκετές live εμφανίσεις. Τεράστια μπάντα, τεράστια και η προσφορά τους...
Αρκετά -μα αρκετά μιλάμε, πιθανώς το 1991- χρόνια πριν μια εκπομπή στην τότε ΕΡΤ (της οποίας το όνομα δυστυχώς μου διαφεύγει) παρουσίαζε ελληνικά συγκροτήματα. Ένα εξ αυτών ήταν και οι Flames οι οποίοι με το line-up του Nomen Illi Mors είχαν παίξει live in studio επί ημιώρου και είχαν πάρει κεφάλια. Ψάχνω στο youtube μπας και βρω κάποιο οπτικοακουστικό υλικό, αλλά για την ώρα τζίφος. Αν κάποιος έχει τσεκάρει κάτι, κάπου, παρακαλώ ας ρίξει σύρμα. Έστω κι αν θυμάται πως έλεγαν εκείνη την εκπομπή...
Οι Deceptor ήταν ένα συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη που δημιουργήθηκε περί τα τέλη της δεκαετίας του 80 και από το ξεκίνημά τους φρόντισαν να ταράξουν τα νερά με πολλούς τρόπους, ο σημαντικότερος εκ των οποίων ότι διέθεταν ίσως την κορυφαία φωνή (διαχρονικά) σε ελληνικό metal συγκρότημα (και όχι μόνο...). Το 1989 κυκλοφόρησαν το πρώτο και τελευταίο demo τους, άτιτλο και το οποίο αναφέρεται ως Demo 89 και ο πάταγος δεν άργησε: η ικανότητα των μελών της μπάντας ήταν αποστομωτική και αναμφισβήτητη και αποτυπώθηκε στις συνθέσεισ του demo οι οποίες παραμένουν σχεδόν 20 χρόνια μετά αριστουργηματικές. Τραγούδια δεμένα, μελετημένα, πορωτικά. Κοινώς, metal. Οι εποχές για το ελληνικό metal είχαν αρχίσει ήδη να γίνονται πολύ δύσκολες, αλλά το συγκρότημα δεν έλεγε να το βάλει κάτω: το 1990 κυκλοφόρησε ένα promo tape με την ελπίδα ότι θα εξασφάλιζε κάποιο συμβόλαιο. Τζίφος. Το 1991 ακολούθησε και δεύτερο promo, αλλά και πάλι αποτέλεσμα δεν ήρθε ποτέ: τα πράγματα είχαν αρχίσει να αγριεύουν για τα ελληνικά συγκροτήματα. Μοιραία λοιπόν, κάπου στο 1992 οι Deceptor διαλύθηκαν άδοξα.
Κυκλοφορίες
Demo 89
Promo 1990
Promo 1991
Λίγα δικά μου λόγια
Οι Deceptor θεωρώ πως είναι το κορυφαίο ελληνικό συγκρότημα όλων των εποχών. Ναι μεν δεν κυκλοφόρησαν πολλά τραγούδια, έδειξαν όμως από τα πρώτα τους βήματα κιόλας στόφα μεγάλης μπάντας. Οι συνθέσεις τους ήταν κυριολεκτικά ευρωπαϊκού επιπέδου -πράγμα όχι ιδιαίτερα σύνηθες για την τότε εποχή, πόσο δε μάλλον για demo κιόλας- και αν μη τι άλλο έδειχναν πως υπήρχε και φαντασία αλλά και προπάντων μουσική παιδεία από πίσω, χώρια το αναμφισβήτητο ταλέντο όλων των μελών της μπάντας. Επίσης, πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα πιο αδικημένα συγκροτήματα της χώρας, αφού παρά της προσπάθειές τους, τόσο η τότε νοοτροπία που υπήρχε όσο και η ήδη διαμορφωμένη κατάσταση τους στέρησαν τη δυνατότητα να κάνουν το βήμα παραπάνω, παρόλο που και κόπιασαν, και θέληση είχαν. Δεν περιέχει κανένα απολύτως ίχνος υπερβολής αν πω ότι αν οι Deceptor τα είχαν καταφέρει, πιθανώς σήμερα να μην μιλάγαμε καν για συγκροτήματα όπως οι Iced Earth. Τόσο μεγάλη μπάντα... Θα κλείσω με δύο σημειώσεις: πρώτον, ο Γιάννης Κουτσελίνης αρκετό καιρό μετά τη διάλυση των Deceptor πέρασε από τους βρετανούς Ballance of Power, ενώ εδώ και χρόνια είναι τραγουδιστής των ομοεθνών τους Biomechanical. Δεύτερον, πριν κάποια χρόνια "γνωστός" στους ελληνικούς underground κύκλους εκδότης κυκλοφόρησε όλες τις δουλειές των Deceptor (συν κάποια λίγα ακυκλοφόρητα) σε ένα cd υπό τον τίτλο The Legend. Για το κατά πόσον το συγκρότημα ερωτήθη γι'αυτήν την κυκλοφορία (ήτοι αν είναι τρόπον τινά επίσημη) δεν το ξέρω, οπότε μην σας γελάσω...
you can read here. Do have in mind please that a full english section will come up in the future. So stay tuned. Meanwhile, the songs can be a good first contact between YOU and Hellenic Metal. Support Underground Metal
Αναρτήσεις
