heavy/power (early), progressive (later)Line-up
Nikos Roussakis (vocals)
Panayiotis Diakoyiannis (guitars)
Alexandros Stavrakas (bass)
Manos Matsos (Drums)
Ex-members
Υπάρχουν, αλλά δυστυχώς δεν έχω στοιχεία.
Οι Guardian Angel ήταν ένα συγκρότημα από την Αθήνα που δημιουργήθηκε περί τις αρχές της δεκαετίας του 90 (ή ίσως και στα τέλη αυτής του 80, δεν είμαι βέβαιος). Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό και καλό ελληνικό συγκρότημα και αυτό για πολλούς λόγους. Το 1990 κυκλοφόρησαν το demo τους Traveling by the Wings of Eternity το οποίο άφησε άναυδο κόσμο και κοσμάκη με τις συνθέσεις που περιείχε. Σιγά, σιγά το όνομα των Guardian Angel είχε αρχίσει να συζητιέται στους ελληνικούς undereground κύκλους. Το 1994 κυκλοφορούν τη δεύτερή τους δουλειά, το σινγκλάκι Beyond the Twilight και γίνεται χαμός: αν το demo άρεσε, με το single παθαίνουν όλοι πλάκα. Το 1997 το συγκρότημα κάνει μια μεγάλη στροφή, φεύγοντας από τις heavy/power κατευθύνσεις του προς όφελος του progressive και εδώ τα πράγματα γίνονται μυστήρια: ναι μεν τα παιδιά είναι πολύ καλοί μουσικοί με καλές ιδέες, πράγμα που φαίνεται και από τη δουλειά τους, αλλά το στυλ του ΕΡ ξενίζει αρκετά (κυρίως όσους τους θυμούνταν από τις 2 προηγούμενές τους δουλειές). Το ουσιαστικό όμως είναι -για την σκηνή- ότι οι Guardian Angel ήταν αυτοί που τόλμησαν να παίξουν progressive σε έναν χώρο προβληματικό, που καλά-καλά ούτε το "στρωτό" heavy δεν "χώνευε". To 1999 κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους demo και εν συνεχεία διέλυσαν.
Κυκλοφορίες
Travelling by the Wings of Eternity (demo), 1990
Beyond the Twilight (single), 1994
Oblivion Seas (EP), 1997
Demo 99
Demo 99
Λίγα δικά μου λόγια
Οι Guardian Angel ήταν πολύ μεγάλη μπάντα. Οι συνθέσεις τους στις 2 πρώτες δουλειές τους κυριολεκτικά θα μπορούσαν να σταθούν στη διεθνή metal σκηνή. Ιδίως τα 2 κομμάτια που παραθέτω παρακάτω είναι από τα αγαπημένα μου. Στη συνέχεια βέβαια οι ίδιοι προτίμησαν να τα κάνουν ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα -αμγκιά τους από πολλές απόψεις- και δυστυχώς δεν δικαιώθηκαν ούτε αυτοί. Προσωπικά μπορεί να μην μου αρέσουν οι progressive δουλειές τους (όπως δεν πολυενθουσιάζομαι με το progressive γενικότερα) όμως αναγνωρίζω ότι προσπάθησαν να κάνουν καλά αυτό που ήθελαν. Δεν τους έλειπαν ούτε οι γνώσεις για κάτι τέτοιο, ούτε το ταλέντο. Αλλά...Ιστοσελίδες
Οι Guardian Angel στο myspace.
(όπου μπορείτε να ακούσετε κάποια τραγούδια της μπάντας, από την progressive περίοδό τους)
Give Way to the Rush-Betrayed by Illusions
(στο πλαίσιο των αλχημειών που δοκίμασα το μόνο που έπιασε ήταν να συρράψω και τα δυο τραγούδια ως ένα)
|
Ευχαριστώ τον Αποστόλη που μου έστειλε αυτές τις δύο εκπληκτικές φωτογραφίες από το ιστορικό μπλουζάκι των Guardian Angel.
Αναρτήσεις
20 σχόλια:
Θυμαμαι οτι αυτο που λεγαν τοτε για τους Guardian Angel ηταν πως ολοι μαζι εχουν τοσα πτυχια μουσικης ωστε μπορουν να ανοιξουν ενα ωδειο μονοι τους.Πραγματι ηταν πολυ μεγαλη και πρωτοποριακη μπαντα για την εποχη τους.Ισως η αλλαγη του υφους τους να οφειλεται στο γεγονος οτι οταν ξεκινησαν το 1989,ηταν σε μικρη ηλικια και στη πορεια θελησαν να εκφραστουν διαφορετικα.Τα κομματια που εχουν στο myspace τους (Reality Returns και The Anchorage)απο ποια κυκλοφορια ειναι?
Δεν το έχω ακούσει αυτό που λες, αλλά ειλικρινά στο λέω δεν το βρίσκω καθόλου άδικο ή άστοχο. Ήταν πράγματι μουσικάρες τα παιδιά.
Πάντως να σου πω την αλήθεια, εκτιμώ περισσότερο την "νεανική" τους ηλικία... :)
Τα τραγούδια που ρωτάς είναι το τελευταίο τους demo.
Έχω μόνο το Oblivion Seas σε cd και μου αρέσει πολύ. Το είχα τσιμπίσει σε αστεία τιμή από ένα Αυστριακό...
Τα άλλα φαντάζομαι πως δεν βρίσκονται...
Το Oblivion Seas βρίσκεται σχετικά εύκολα και όχι πολύ ακριβά. Από το Μοναστηράκι το'χα πάρει θυμάμαι, σε αρκετά καλή τιμή κιόλας. Πάντως είναι το μοναδικό που δεν μου αρέσει και ιδιαίτερα. Τόσο το demo, όσο και το εφτάρι γαμούν. Τα υπόλοιπα, ξέχνα τα καλύτερα...
Έχω το Beyond... σε εφτάρι, το είχα παραγγείλει από τους ίδιους. Πράγματι πολύ μεγάλο συγκρότημα αν και εγώ μετά ψιλοξενέρωσα με τη στροφή που κάνανε. Κάπου εκεί '95-'96 αυτοί και οι Powerdrops είχανε γίνει από τα αγαπημένα μου σχήματα.
... α και οι Reflection.
Η αλήθεια είναι πως όλοι ξενέρωσαν με την στροφή που είχαν κάνει.....
Οι Powerdrops μου αρέσουν αλλά όχι τόσο πολύ. Οι Reflection μεγάλη μπάντα... :)
Τελικά ο χρόνος είναι τρομερός...
Έπρεπε να περάσουν 8 χρόνια από τότε που μείναμε ανενεργοί για να ακούσω σχόλια τέτοιου είδους για την αλλαγή πλεύσης της μπάντας στο proggressive. Ειλικρινά είναι η 1η φορά που ακούω κάτι τέτοιο, τότε δεν ένιωθα αυτό που λέτε τώρα, το ξένισμα και το ξενέρωμα του κόσμου.
Η αλήθεια είναι ότι η αλλαγή ήρθε μόνη της και σταδιακά, όχι εξ επι τούτου. Νομίζω μπορείτε να το διακρίνετε και στο Beyond the twilight, το ομώνυμο κομάτι, από τότε άρχισε να μας βγαίνει και δυστυχώς η ευτυχώς ήταν αυθόρμητο.
Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας σχόλια και την κριτική σας η οποία ήταν καθόλα καλοπροαίρετη, έτσι την εισέπραξα εγώ.
Κρατήστε το Metal ψήλα.
Παναγιώτης Διακογιάννης
www.myspace.com/diakogiannispanagiotis
Φίλε Παναγιώτη, κατ' αρχήν έστω και πολύ ετεροχρονισμένα σε ευχαριστώ για το σχόλιο και κυρίως για την συμμετοχή σου. Ειλικρινά με τιμάει.
Όσον αφορά τώρα το καθεαυτό σχόλιο, πιθανώς να υπάρχει μια -ας πούμε- παρεξήγηση. Προσωπικά δεν μπόρεσα να χωνέψω ποτέ το progressive όπως και αρκετός κόσμος με τον οποίον έχω πάρε δώσε. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το ίδιο σκέφτεται και ο οποιοσδήποτε άλλος σε τούτον τον τόπο (που οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το progressive είνια και λίγο... hit κιόλας). Εξάλλου γνωρίζω και κόσμο που είναι της λογικής "δώσε μου prog και πάρε μου την ψυχή". Όπως θα πρόσεξες, ξεκαθαρίζω ότι ήσασταν όλοι πάρα πολύ καλοί μουσικοί. Κράτα το αυτό που θα σου πω (διότι από κάποιες απόψεις κι εγώ είμαι μουσικός ήτοι όχι τελείως άσχετος, αν και τελείως ερασιτέχνης φυσικά): ίσως το πρόβλημα να ήταν ότι παραήσασταν καλοί για τα δεδομένα του ελληνικού μέταλ (όπου καλό θα ήταν για να αποφύγουμε τις συγκινήσεις να μην αρχίσουμε να θυμόμαστε πόσα και πόσα γκρουπ -μεταξύ των οποίων και οι Guardian Angel- χάθηκαν τελείως άδοξα). Δεν ξέρω...
Σίγουρα είναι τελείως φιλολογικά όλ'αυτά και πρακτικά δε νομίζω να έχουν πλέον μεγάλη σημασία. Αυτό που κατ' εμέ μετράει είναι ότι όπως μας προτρέπεις όλους να κρατήσουμε το μέταλ ψηλά, έτσι έκαναν κάποτε σε εποχές απείρως δυσκολότερες συγκροτήματα όπως οι Guardian Angel, ασχέτως αν αυτό που επεχείρησαν τους βγήκε ή όχι.
Χίλια ευχαριστώ και πάλι εκ βαθέων καρδίας. \m/
1 πραγματική πολύ καλή μπάντα που δυστυχώς δεν υπάρχει πια.Εγώ πήρα το δίσκο τους από το Μοναστηράκι σε πολύ λογική τιμή δια αντιπροσώπου (το τσίμπησε ένας φίλος για μένα). Μου άρεσε πολύ αλλά ακόμα περισσότερο το ντέμο τους που το πήρα από ένα φίλο. Ειδικά το πρώτο τους κομμάτι το warcry είναι απο τα καλύτερα που έχω ακούσει.
Κασκαμανίδης Γιάννης
Καλά, το demo φίλε Γιάννη είναι τουλάχιστον μνημειώδες. Και όντως ήταν τεράστια μπάντα οι Guardian Angel, δεν το συζητάμε αυτό.
Να σε ρωτήσω κάτι, όταν λες δίσκο, εννοείς το εφτάρι; Πόσο αν επιτρέπεται;
Ειναι πολυ περιεργο και πολυ συγκινητικο συναμα να βλεπεις οτι αυτο το οποιο δημιουργησες εικοσι(περασαν κιολας?)χρονια πριν αγγιζει ακομα τις καρδιες ορισμενων ανθρωπων...
Θα ηθελα να ευχαριστησω εκ μερους ολης της μπαντας για τη χαρα που μας δινετε ακομα.Ασχετα αν τωρα πια τα χρονια εχουν περασει και οι καταστασεις εχουν αλλαξει,να ξερετε οτι αυτο που καναμε τοτε, το καναμε με ολη τη δυναμη της καρδιας μας.Δυστυχως τα πραγματα δεν ερχονται παντα οπως τα θελουμε κι ετσι το ομορφο αυτο ταξιδι ελαβε τελος.Ευχαριστουμε απο καρδιας οσους μας ακολουθησαν σ'αυτο το ταξιδι.
Μάνος Μάτσος
http://www.myspace.com/httpwwwmyspacecomguardianangel
Φίλε Μάνο, κατ' αρχήν καλωσήλθες!
Ίσως εσύ όντως να νοιώθεις περίεργα και να συγκινείσαι, όπως λες, από την δική μου πλευρά όμως... συμμερίζομαι μόνο την συγκίνηση! Διότι κι εγώ συγκινούμαι όταν βλέπω ανθρώπους που συμμετείχαν σε γκρουπ της σκηνής να μπαίνουν εδώ και να αφήνουν το σχόλιό τους. Και συγκινούμαι, όχι μόνο επειδή θυμάμαι εκ νέου τα παλιά (τα οποία δεν ξέχασα ποτέ βέβαια) αλλά και επειδή βλέπω ότι θα θυμούνται ακόμη οι τότε πρωταγωνιστές.
Εκτιμώ ότι δεν θα έπρεπε να νοιώθεις περίεργα. Τα όποια σχόλια έχουν πάντοτε να κάνουν με τα όσα πρώτοι εσείς είχατε προσφέρει στους οπαδούς (πάντοτε ανάλογα με τα γούστα του καθενός βέβαια). Δεν σας κάνω... χάρη που έγραψα ένα μικρό κείμενο, και δε νομίζω να το σκέφτονται έτσι και όσοι το έχουν σχολιάσει μέχρι τώρα. Απλώς ο καθένας γράφει το σχόλιό του για κάτι που γουστάρει. Και για να έχουν περάσει 20 χρόνια, όπως λες, και να γουστάρουμε ακόμη, αυτό και μόνο δείχνει το πόσο δυνατό ήταν αυτό που μας είχατε δώσει. Και εσείς και πολλά άλλα συγκροτήματα...
Όντως τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλουμε τις περισσότερες φορές. Δυστυχώς οι τότε εποχές ήταν τέτοιες που δεν ήρθε ποτέ κάτι όπως θα το ήθελε ο οποιοσδήποτε. Και καλώς ή κακώς μένουμε με τις αναμνήσεις. Ενίοτε και με κάποιες φθαρμένες και κυριολεκτικά λιωμένες κασσέτες! Αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι καθόλου λίγο. Εξάλλου, όπως σωστά λέει και ο κόσμος, κάτι ζει όσο το θυμόμαστε. Και πιστεύω ότι οι Guardian Angel ήταν ένα συγκρότημα που όσοι το γνώρισαν δεν το έχουν ξεχάσει. Και να θυμάσαι ότι η χαρά είναι πάντοτε αμφίδρομη. Είναι και δική σας, αλλά και δική μας.
Ειλικρινά σε ευχαριστώ για το συγκινητικό σου σχόλιο.
Στο τέλος θα με πάρουν τα ζουμιά με τόσα που επανέρχονται στην μνήμη μου μου φαίνεται... Διότι δεν είναι μόνο τα σχόλια που γράφετε εδώ, είναι και κάποια μέηλς που λαμβάνω... :):)
τι λέτε τώρα! πωπω!!!! καπου το 97-98 ήταν φαντάρος ο αδερφός μου παρέα με κάποιο μέλος του γκρουπ και του είχε δώσει το oblivion seas!!!Το έχω ακόμα στη συλλογή μου! πω, τι μου θυμίσατε!!
όσοι αγοράσαμε το 7'' τότε, παίρναμε και ένα γαμάτο t-shιrt δωρό (λευκό με το Logo των Guardian Angel το οποιό ήταν και στραβοτυπωμένο χαχαχα)...
Εγώ πάντως μπλουζάκι δεν είχα πάρει.
Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν το αγόραζες ξεχωριστά ή αν ήταν μαζί στην τιμή. Πάντως το έχω ακόμη.
Συλλεκτικό μπλουζάκι.
Φίλε μου προτιμώ να το κρατάω σαν ενθύμιο μιας πολύ ωραίας εφηβείας (σχεδόν γιατί αν δεν κάνω λάθος το αγόρασα κάπου μεταξύ 1994 και 1995). Είμαι 34 ετών, μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη και είχα την τύχη πολλά από τα συγκροτήματα που αναφέρονται στο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ αυτό blog να τα παρακολουθήσω στον καιρό της ακμής τους. Τί να πρωτοθυμηθώ, το demo των Escape που το αγόρασα από τον συμμαθητή μου Στέργιο Κουρού (drummer τους), τα live των Deceptor στο πάρκο των σκύλων στα πλαίσια του καθιερωμένου festival του ράδιο Ακρόπολις κάθε Ιούνιο (το οποίο έπαιζε 24 ώρες rock και metal),το release Live για το EP των Fourth Dimension στο club ZERO και τον απίστευτο κόσμο που μάζεψε, την αγωνία να φτάσει το demo των Gladiators (η πρώτη μου παραγγελία ever) το οποίο μετά ακούγαμε με τους φίλους μου μέσα στην κατάληψη του σχολείου μας το 1990 (νόμος Κοντογιαννόπουλου) και χτυπιόμασταν, το υπογεγραμμένο cd των Reflection που μου χάρισε η σειρά μου στον στρατό Χρήστος Κάππας; Κι αν μεγάλωσα και αν τα ακούσματά μου διευρύνθηκαν και αν πλέον είμαι καριερίστας (my ass), εγώ κρατάω το Metal σαν ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής μου. Ειμαι πραγματικά υπερήφανος που αυτήν την στιγμή κοιτάζω απέναντί μου και βλέπω μια δισκοθήκη που αποτελείται από δίσκους, cd και κασσέτες και όχι από κωλοgigabytes ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΨΥΧΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΝΥΛΙΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.
@Ανώνυμο
Χαίρομαι φίλε που κάτι σου θύμησε αυτό το κειμενάκι και μακάρι να είναι πάτημα να συνεχίσεις να θυμάσαι κι εσύ ακόμη περισσότερα! :)
@engineno9
Δυστυχώς το μπλουζάκι που αναφέρεις δεν το κατέχω. Θέλω να πιστεύω ότι το έχεις κορνιζάρει, διότι πρόκειται για τεράστιο κειμήλιο φυσικά... :)
Για τους Escape που λες άκου πλάκα: πριν κάποιον καιρό μου είχε στείλει ο Στέργιος ένα μέηλ και είχαμε πιάσει την κουβέντα και μεταξύ άλλων ανακάλυψα τόσα χρόνια μετά ότι τελικώς υπάρχει και τρίτο demo -και αυτό είναι που έχω- με τα 2 πρώτα τραγούδια του UD το οποίο και ο Στέργιος ακόμη είχε ξεχάσει και το θυμήθηκε ακούγοντας το τραγούδι! Τρελά πράγματα! Αλλά ωραία!
Κουφαίες στιγμές, φίλε, ασύλληπτες! Σε ευχαριστώ για όλα τα σχόλια! Και όσον αφορά το τελευταίο
Ειμαι πραγματικά υπερήφανος που αυτήν την στιγμή κοιτάζω απέναντί μου και βλέπω μια δισκοθήκη που αποτελείται από δίσκους, cd και κασσέτες και όχι από κωλοgigabytes ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΨΥΧΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΝΥΛΙΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.
νομίζω ότι με κάλυψες απόλυτα... :):)
Δημοσίευση σχολίου