Δεν το έχω δει. Θα το δω και μετά θα κάνω σχόλια.
Νομίζω ότι θα το βρεις εξαιρετικά ενδιαφέρον.Με την ησυχία σου.
Μόλις τώρα τελείωσα την παρακολούθησή του. Συμφωνώ ότι αν ήτανε να περιλάβει όλα τα συγκροτήματα η έρευνα θα πρέπει να διαρκούσε τουλάχιστον ένα δεκάωρο. Απλώς αφήνει απ' έξω ένα πολύ μεγάλο τμήμα της νεοελληνικής σκηνής με το να μην έχει σχεδόν καμία αναφορά σε συγκροτήματα όπως οι Christ, Varathron, Necromantia, Kawir, Nightfall, Naer Mataron, Nocternity κλπ. Προσωπικώς θα προτιμούσα να δω περισσότερο από αυτούς.Όπως το βλέπω εγώ η έρευνα επικεντρώνεται κυρίως στα 80s, αφήνει ένα κενό δέκα δεκαπέντε ετών (90s και αρχές 00s) και ξαναεπικεντρώνεται σε νέα συγκροτήματα. Καταλαβαίνω ότι ίσως να μην υπήρξε χρόνος για όλα αυτά, αλλά νομίζω ότι "χάνει" το όλο εγχείρημα με το να επικεντρώνεται κυρίως στο παραδοσιακό μέταλ. Εγώ ας πούμε, ως κάποιος που δεν έχει ιδέα από την νεοελληνική μέταλ σκηνή, αν το δω ίσως σχηματίσω λάθος εντύπωση.Θα μου πεις τώρα ότι σκοπός της έρευνας είναι να καταδείξει γιατί η νεοελληνική σκηνή δεν πήγε ποτέ μπροστά, οκ, δεκτό. Αν αυτός και μόνο είναι ο σκοπός τότε όλα όσα είπα παραπάνω ας αγνοηθούνε.Και κάτι άλλο που δε μου άρεσε. Τί δηλώσεις είναι αυτές προς το τέλος ρε παιδια; Το μέταλ δεν είναι για γυναίκες. Ένας από τους λόγους που το μέταλ δεν ευδοκίμησε στην Ελλάδα είναι ότι δεν υπήρχανε πολλές μεταλλούδες. Έλεος δηλαδή. Αυτά δεν τα λένε ούτε οι καραάσχετοι με το μέταλ και τα ακούω από στόματα μεταλλάδων; Άκυρο, πολύ άκυρο.
Κοίτα, καταλαβαίνω τι εννοείς, όμως αναφορικά με τον πιο ακράιο χώρο έγινε προσπάθεια αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση, κι ως εκ τούτου έμεινε μόνο με τους Septic Flesh. Το θέμα όμως δεν είναι εκεί πιστεύω, ακριβώς επειδή έγινε προσπάθεια να ειπωθούν κάποια συγκεκριμένα πράγματα για την σκηνή και όχι για τα είδη της ή για τις επιμέρους μπάντες. Επίσης, ισχύει για την δεκαετία του 90 αυτό που λες, υπό την έννοια ότι δεν έγινε ειδική μνεία, όμως πρακτικά καλύφθηκε από την πορεία συγκροτημάτων που ήταν ενεργά από την δεκαετία του 80. Όπως και να΄χει, υλικό υπάρχει τεράστιο και πιθανώς να βγει και σχετικά σύντομα ως πλήρες ντοκυμανταίρ (μυρίζομαι διπλό dvd κιόλας!). Απλά να ξέρεις κάτι, Πάνο: ακόμη και με ένα πλήρες ντοκυμανταίρ και πάλι τα πιο ακραία συγκροτήματα ενδέχεται να απουσιάζουν, κατά κύριο λόγο επειδή είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποκομμένα από μόνα τους. Δεν παίζει θέμα ριξήματος ή προτιμήσεων των "συντελεστών". Τουλάχιστον εγώ αυτό έχω καταλάβει από κάποια πράγματα που έχω συζητήσει.Α, επίσης για το τελευταίο σχόλιο: ναι, δεν είναι ακριβώς έτσι όπως περιγράφεται, δηλαδή όχι τόσο τραγικό, όμως κρύβει και μεγάλο μέρος της (τότε) αλήθειας. Πρακτικά αποτέλεσε (το γκομενικό) αιτία μεγάλου ξεσκαρταρίσματος εντός του μέταλ. Διότι πρακτικά όποιος το πίστευε το μέταλ, και παρέμεινε και λοιπά προβλήματα με το "ασθενές" φύλο δεν αντιμετώπισε ποτέ. Οι υπόλοιποι απλώς το εγκατέλειψαν (το μέταλ).
Άδη σίγουρα δεν παίζει θέμα ριξήματος. Το σχόλιο που έκανε δεν το έκανα με κακεντρέχεια ή κακία, απλώς με το να μιλάς για ελληνική μέταλ σκηνή και να έχεις ελάχιστες αναφορές στα ακραία συγκροτήματα, τα οποία στα '90 ήτανε (σχεδόν) τα μόνα που είχανε επιβιώσει, αφήνεις ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της σκηνής έξω.Προφανώς τα παιδιά που κάνανε την έρευνα έχουνε πιο πολλές διασυνδέσεις με τους παραδοσιακούς του χώρου παρά με τους πιο ακραίους, και τους βγήκε φυσικώς αυτή η προτίμηση. Το ίδιο θα γινότανε αν κάποιος είχε πιο πολλἐς διασυνδέσεις με τους ακραίους, θα έριχνε το βάρος εκεί. Λογικό.Η έρευνα από μόνη της είναι πολύ αξιόλογη, τουλάχιστον σε εμένα (που δεν έζησα την φάση των '80 λόγω ηλικίας και λόγω απόστασης από το κέντρο) έδωσε αρκετές πληροφορίες και μια ιδέα για το πως ήτανε η όλη μεταλλική κίνηση τότε. Οπότε μόνο ευγνώμων μπορώ να είμαι. Συγχαρητήρια στα παιδιά. Μακάρι να βγούνε και άλλα παρόμοια εγχειρήματα.
Κοίτα, θέμα διασυνδέσεων σίγουρα παίζει, ως έναν βαθμό όμως. Προσωπικά αυτό που έχω διαπιστώσει χρόνια τώρα είνια πως τα black συγκροτήματα είναι -τρόπον τινά- κλίκα, οπότε και αυτό παίζει τον ρόλο του. Όπως και να'χει, κράτα αυτό που σου έγραψα: και προσπάθεια έγινε, και πρόθεση υπήρχε. Για το ότι δεν έκατσε όμως, δεν ευθύνεται ο Νικόλας.
Καταπληκτικό Ντοκυμαντέρ, είμαι παλιός στον χώρο και δεν σας κρύβω ότι με πολύ συγκίνηση το παρακολούθησα. Στην Συναυλία των VAVEL στην Αριστοτέλους ήμουν εκεί και όλα έγιναν όπως τα είπε.Επίσης βρέθηκα σχεδόν σε όλες τις συναυλίες στον Ελλήσποντο.Συγχαρητήρια στους δημιουργούς, πολύ θα ήθελα να το αγοράσω αν υπάρχει σε DVD.
Κάποια στιγμή θα βγει και σε dvd φίλε Kosathel και θα είναι και πολύ μεγαλύτερο σε διάρκεια (ή τουλάχιστον τέτοια είναι η πρόθεση) και πιο πλήρες. Θα είναι δηλαδή κανονικό ντοκυμανταίρ που προφανώς θα έχει και δυνατότητα υποτίτλων για να φύγει και στο εξωτερικό που ψοφάνε για τέτοια.Το συγκεκριμένο πάντως απλά κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και μόνο -εκτός αν το πάρεις από κάποιον γνωστό χέρι με χέρι, δεν νομίζω να το'χουν και πολλοί άλλωστε. Άσε που μπορείς να το κατεβάσεις κιόλας. Εξάλλου απλώς η πτυχιακή εργασία του Νικόλα είναι, άσχετα αν μας έκανε πολλούς σχεδόν να μας πάρουν τα ζουμιά! :)
to xeby metal einai gia anilikoys!!!!! parte to xabari. symfono kyriolektika me ayto
Είμαι 43 χρονών και ακούω ακόμα metal. Και σκοπεύω να ακούω μέχρι το τέλος της ζωής μου. Σου λέει κάτι αυτό... ανώνυμε?
Αφού είναι για ανήλικους ρε ανώνυμε γιατί παρακολουθείς αυτό το ιστολόγιο τότε;
Και εγώ είμαι ανήλικος 43 ετών.Και ποια είναι η μουσική για ενήλικους Ανώνυμε;
@ανώνυμοΦίλε μου, μην ξεχνάς ότι αυτός που εξέφρασε αυτήν την άποψη στο ντοκυμανταίρ είναι ένας άνθρωπος 50φεύγα ετών που δεν εγκατέλειψε το μέταλ ούτε δευτερόλεπτο όλα αυτά τα χρόνια και όχι μόνο ήταν εκ των πρωτοπόρων αλλά έμεινε εκεί και στις πολύ δύσκολες εποχές της ελληνικής σκηνής. Οπότε αυτό που λέει δεν το λέει τόσο για την ηλικία, όσο για το πως νοιώθεις ως άνθρωπος. Δηλαδή όπως σου λέει ότι το μέταλ είναι για ανηλίκους, αντίστοιχα τα σκυλάδικα είναι για τους κλάψες (μέσα τους) κλπ. Μην ξεχνάς ότι το μέταλ είναι μια πολύ δυνατή μουσική η οποία βιώνεται και έντονα, και προφανώς σε κάτι τέτοιο πήγαινε κι αυτή η άποψη. Πάντως ειλικρινά, από ολόκληρο το ντοκυμανταίρ εκεί πέρα σκάλωσες;@Σοφία, Πάνο, KosathelΝα τα εκατοστήσουμε άπαντες... :):):)Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο... :)
Ρε παιδιά, σταθείτε. Τώρα κατάλαβα τι εννοεί ο άνθρωπος όταν λέει ότι το metal είναι για ανήλικους. Εννοεί για αθώες ψυχές, απονήρευτες. Πώς αναγράφουν σε μια "πονηρή ταινία" "Μόνο για ενήλικους" (δηλαδή για πονηρούς)? Ε, ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή το metal είναι κάτι σαν cartoon φάση να πούμε (με την καλή έννοια - όχι ότι υπάρχει και κακή αλλά λέμε τώρα). Έτσι δεν είναι ανώνυμε? Sorry που σε παρεξηγήσαμε ρε φιλαράκι...
Πάντως πέρα από την πλάκα αξίζουν συγχαρητήρια στον Νίκο και σ' όσους συνέβαλαν στο ντοκιμαντέρ αυτό. Είμαι περίεργη να μάθω τι βαθμό πήρε γι' αυτή του την εργασία. Δεν θα σταθώ καθόλου στο να κρίνω ανθρώπους και καταστάσεις. Ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης του (ακόμα και ο ανώνυμος - το μόνο ενοχλητικό βασικά είναι το "όνομά του"). Το μόνο που ξέρω να πω από τις δικές μου εμπειρίες των προηγούμενων δεκαετιών και ειδικά της δεκαετίας του '80 είναι ότι όλα αυτά που περιγράφονται εδώ είναι αλήθεια. Συνέβησαν και χαίρομαι ιδιαίτερα που ήμουν ζωντανή μάρτυρας αυτής της υπέροχης, μοναδικής δεκαετίας που με σημάδεψε για πάντα! Τέλος, θα ήθελα να σταθώ στα τελευταία δευτερόλεπτα του ντοκιμαντέρ, εκεί που ζητάται η γνώμη 2 νέων παιδιών για το τι είναι metal γι' αυτούς. Είμαι σίγουρη ότι θα προσέξατε τη διαφορά ανάμεσα στην κουλτούρα του σημερινού και του τότε μεταλλά, την έλλειψη "φλόγας" στα μάτια του πρώτου. Και είμαι σίγουρη ότι η επιλογή των 2 αυτών ατόμων σαν επίλογος δεν ήταν τυχαία. Αυτή τη διαφορά ήθελε να δείξει και ο Νίκος. Ο πρώτος μιλάει για μπίρες και ξεσάλωμα και ο δεύτερος για αντίσταση και επανάσταση! Τα συμπεράσματα δικά σας. Μπράβο, Νίκο και συνεργάτες του, για άλλη μια φορά!
Επιτρέψτε μου να κάνω κι εγώ ένα σχόλιο, ίσως πιο αποστασιοποιημένο, ως κάτοικος της επαρχίας, που έκανα 5 χρόνια στην Αθήνα. Δεν ξέρω ποιοι ήταν οι πρωτοστάτες παλιότερα ή ποιοι "δικαιούνται" να μιλάνε για μέταλ, αλλά εγώ στις περισσότερες συναυλίες που πήγα έλεγε "eat-metal". Βλέπωντας όλες τις συναυλίες που τόλμησε να φέρει ο Γρηγόρης και όλα τα άλμπουμ που επίσης τόλμησε να κυκλοφορήσει, γιατί ως γνωστόν το κέρδος είναι από αστείο ως μείον, δεν μπορώ παρά να απορώ με αυτούς που τον σχολιάζουν αρνητικά... Μέχρι και τους Manilla Road στην Καβάλα που κοιμόμαστε όρθιοι έφερε... (και ας ήταν το 70% του κόσμου από άλλες πόλεις)Όσο για το ίδιο το βίντεο, κι εγώ αν το έκανα δεν θα είχα death ή black συγκροτήματα. Πως θα ξέρεις ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί αν δεν ακούς καν?
Σε παρακαλώ διευκρίνισε πως δεν είσαι... εγώ με άλλο ψευδώνυμο, διότι πάλι θα τα ακούω... :):):)Περιττό να πω ότι συμφωνώ σε όλα. Επέτρεψέ μου όμως να μην σχολιάσω περαιτέρω (αν κι εδώ το έχω) διότι θα βγάλω το φτυάρι πάλι....
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου hard core μεταλά. Δεν μαρέσει και ο όρος μεταλάς.Με βάση αυτο η αποψη μου ειναι μπράβο στο παλικάρι. Οτι και να λέμε, ποιος τολμάει να σχολιάσει, κάποιον που έχει τα @@ να μελετήσει κάτι που όλη η κοινωνία επισήμως προσπαθεί να κρύψει? Πόσο μάλλον το έργο αυτό να κάνεις διπλωματική?Με βάση και μονο οτι η γλώσσα του ντοκιμαντέρ ειναι ελληνική, θεωρώ το πανεπιστήμιο Ελληνικό. Εχοντας περάσει από τους σχετικούς χώρους για 8 χρόνια, μιλάμε ο ειναι θεός που τόλμησε σε ένα τέτοιο κολημένο χόρο να πάει να πάρει πτυχίο με ένα τόσο δαχτυλοδεικτούμενο θέμα.Και μην ξεχνάμε οτι ειναι διπλωματική και όχι επαγγελματική παραγωγή.Εξαιρετικό
Πάρα πολύ ωραίο το ντοκυματέρ, μου άρεσε που είχε εικόνες από τις τότε εποχές και πραγματικά δείχνει ότι αυτός που το γύρισε το γουστάρει αυτό που κάνει,εγώ δυστυχώς από τα μέσα των 90ς και μετά ξεκίνησα να ακούω λόγω ηλικίας και δεν πρόλαβα τις πιο θρυλικές εποχές(70ς,80ς ως μέσα 90ς)!Όποιος μπορεί ας κάνει μια λίστα με ελληνικά heavy speed άλμπουμ κυρίως συγκροτήματα και από τότε και τώρα να ψάξουμε όσοι δεν ξέρουμε και πολλά από αυτήν την σκηνή.ps. οι Spitfire τα σπάνε \m/
Πολυ ωραιο βιντεο, ηταν εξαιρετικα ενδιαφερον να γνορισω καποιες παλαιοτερες πτυχες της μουσικης αυτης, και μιλαω σαν εφηβος, σαν καποιος που του αρεσει πολυ αυτο το ειδος και γενικα η σκηνη αυτη, και θελει να βλεπει καινουργιες ελληνικες μπαντες να συνεχιζουν να εμφανιζονται και να μην εκλειψει η μουσικη αυτη.Μαγκες μπραβο σας! Πρεπει να ξυπνησουμε καποτε σαν λαος οσο δυσκολο και αν ειναι αυτο γιατι ολοι κοιταμε να βολευτουμε και δε μας ενδιαφερει τιποτα αλλο. Πραγματικα μπραβο για τη δουλεια που ριξατε σε αυτο το βιντεο!
Δημοσίευση σχολίου
Αναρτήσεις
20 σχόλια:
Δεν το έχω δει. Θα το δω και μετά θα κάνω σχόλια.
Νομίζω ότι θα το βρεις εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Με την ησυχία σου.
Μόλις τώρα τελείωσα την παρακολούθησή του. Συμφωνώ ότι αν ήτανε να περιλάβει όλα τα συγκροτήματα η έρευνα θα πρέπει να διαρκούσε τουλάχιστον ένα δεκάωρο. Απλώς αφήνει απ' έξω ένα πολύ μεγάλο τμήμα της νεοελληνικής σκηνής με το να μην έχει σχεδόν καμία αναφορά σε συγκροτήματα όπως οι Christ, Varathron, Necromantia, Kawir, Nightfall, Naer Mataron, Nocternity κλπ. Προσωπικώς θα προτιμούσα να δω περισσότερο από αυτούς.
Όπως το βλέπω εγώ η έρευνα επικεντρώνεται κυρίως στα 80s, αφήνει ένα κενό δέκα δεκαπέντε ετών (90s και αρχές 00s) και ξαναεπικεντρώνεται σε νέα συγκροτήματα. Καταλαβαίνω ότι ίσως να μην υπήρξε χρόνος για όλα αυτά, αλλά νομίζω ότι "χάνει" το όλο εγχείρημα με το να επικεντρώνεται κυρίως στο παραδοσιακό μέταλ. Εγώ ας πούμε, ως κάποιος που δεν έχει ιδέα από την νεοελληνική μέταλ σκηνή, αν το δω ίσως σχηματίσω λάθος εντύπωση.
Θα μου πεις τώρα ότι σκοπός της έρευνας είναι να καταδείξει γιατί η νεοελληνική σκηνή δεν πήγε ποτέ μπροστά, οκ, δεκτό. Αν αυτός και μόνο είναι ο σκοπός τότε όλα όσα είπα παραπάνω ας αγνοηθούνε.
Και κάτι άλλο που δε μου άρεσε. Τί δηλώσεις είναι αυτές προς το τέλος ρε παιδια; Το μέταλ δεν είναι για γυναίκες. Ένας από τους λόγους που το μέταλ δεν ευδοκίμησε στην Ελλάδα είναι ότι δεν υπήρχανε πολλές μεταλλούδες. Έλεος δηλαδή. Αυτά δεν τα λένε ούτε οι καραάσχετοι με το μέταλ και τα ακούω από στόματα μεταλλάδων; Άκυρο, πολύ άκυρο.
Κοίτα, καταλαβαίνω τι εννοείς, όμως αναφορικά με τον πιο ακράιο χώρο έγινε προσπάθεια αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση, κι ως εκ τούτου έμεινε μόνο με τους Septic Flesh. Το θέμα όμως δεν είναι εκεί πιστεύω, ακριβώς επειδή έγινε προσπάθεια να ειπωθούν κάποια συγκεκριμένα πράγματα για την σκηνή και όχι για τα είδη της ή για τις επιμέρους μπάντες. Επίσης, ισχύει για την δεκαετία του 90 αυτό που λες, υπό την έννοια ότι δεν έγινε ειδική μνεία, όμως πρακτικά καλύφθηκε από την πορεία συγκροτημάτων που ήταν ενεργά από την δεκαετία του 80. Όπως και να΄χει, υλικό υπάρχει τεράστιο και πιθανώς να βγει και σχετικά σύντομα ως πλήρες ντοκυμανταίρ (μυρίζομαι διπλό dvd κιόλας!). Απλά να ξέρεις κάτι, Πάνο: ακόμη και με ένα πλήρες ντοκυμανταίρ και πάλι τα πιο ακραία συγκροτήματα ενδέχεται να απουσιάζουν, κατά κύριο λόγο επειδή είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποκομμένα από μόνα τους. Δεν παίζει θέμα ριξήματος ή προτιμήσεων των "συντελεστών". Τουλάχιστον εγώ αυτό έχω καταλάβει από κάποια πράγματα που έχω συζητήσει.
Α, επίσης για το τελευταίο σχόλιο: ναι, δεν είναι ακριβώς έτσι όπως περιγράφεται, δηλαδή όχι τόσο τραγικό, όμως κρύβει και μεγάλο μέρος της (τότε) αλήθειας. Πρακτικά αποτέλεσε (το γκομενικό) αιτία μεγάλου ξεσκαρταρίσματος εντός του μέταλ. Διότι πρακτικά όποιος το πίστευε το μέταλ, και παρέμεινε και λοιπά προβλήματα με το "ασθενές" φύλο δεν αντιμετώπισε ποτέ. Οι υπόλοιποι απλώς το εγκατέλειψαν (το μέταλ).
Άδη σίγουρα δεν παίζει θέμα ριξήματος. Το σχόλιο που έκανε δεν το έκανα με κακεντρέχεια ή κακία, απλώς με το να μιλάς για ελληνική μέταλ σκηνή και να έχεις ελάχιστες αναφορές στα ακραία συγκροτήματα, τα οποία στα '90 ήτανε (σχεδόν) τα μόνα που είχανε επιβιώσει, αφήνεις ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της σκηνής έξω.
Προφανώς τα παιδιά που κάνανε την έρευνα έχουνε πιο πολλές διασυνδέσεις με τους παραδοσιακούς του χώρου παρά με τους πιο ακραίους, και τους βγήκε φυσικώς αυτή η προτίμηση. Το ίδιο θα γινότανε αν κάποιος είχε πιο πολλἐς διασυνδέσεις με τους ακραίους, θα έριχνε το βάρος εκεί. Λογικό.
Η έρευνα από μόνη της είναι πολύ αξιόλογη, τουλάχιστον σε εμένα (που δεν έζησα την φάση των '80 λόγω ηλικίας και λόγω απόστασης από το κέντρο) έδωσε αρκετές πληροφορίες και μια ιδέα για το πως ήτανε η όλη μεταλλική κίνηση τότε. Οπότε μόνο ευγνώμων μπορώ να είμαι. Συγχαρητήρια στα παιδιά. Μακάρι να βγούνε και άλλα παρόμοια εγχειρήματα.
Κοίτα, θέμα διασυνδέσεων σίγουρα παίζει, ως έναν βαθμό όμως. Προσωπικά αυτό που έχω διαπιστώσει χρόνια τώρα είνια πως τα black συγκροτήματα είναι -τρόπον τινά- κλίκα, οπότε και αυτό παίζει τον ρόλο του. Όπως και να'χει, κράτα αυτό που σου έγραψα: και προσπάθεια έγινε, και πρόθεση υπήρχε. Για το ότι δεν έκατσε όμως, δεν ευθύνεται ο Νικόλας.
Καταπληκτικό Ντοκυμαντέρ, είμαι παλιός στον χώρο και δεν σας κρύβω ότι με πολύ συγκίνηση το παρακολούθησα.
Στην Συναυλία των VAVEL στην Αριστοτέλους ήμουν εκεί και όλα έγιναν όπως τα είπε.
Επίσης βρέθηκα σχεδόν σε όλες τις συναυλίες στον Ελλήσποντο.
Συγχαρητήρια στους δημιουργούς, πολύ θα ήθελα να το αγοράσω αν υπάρχει σε DVD.
Κάποια στιγμή θα βγει και σε dvd φίλε Kosathel και θα είναι και πολύ μεγαλύτερο σε διάρκεια (ή τουλάχιστον τέτοια είναι η πρόθεση) και πιο πλήρες. Θα είναι δηλαδή κανονικό ντοκυμανταίρ που προφανώς θα έχει και δυνατότητα υποτίτλων για να φύγει και στο εξωτερικό που ψοφάνε για τέτοια.
Το συγκεκριμένο πάντως απλά κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και μόνο -εκτός αν το πάρεις από κάποιον γνωστό χέρι με χέρι, δεν νομίζω να το'χουν και πολλοί άλλωστε. Άσε που μπορείς να το κατεβάσεις κιόλας. Εξάλλου απλώς η πτυχιακή εργασία του Νικόλα είναι, άσχετα αν μας έκανε πολλούς σχεδόν να μας πάρουν τα ζουμιά! :)
to xeby metal einai gia anilikoys!!!!! parte to xabari. symfono kyriolektika me ayto
Είμαι 43 χρονών και ακούω ακόμα metal. Και σκοπεύω να ακούω μέχρι το τέλος της ζωής μου. Σου λέει κάτι αυτό... ανώνυμε?
Αφού είναι για ανήλικους ρε ανώνυμε γιατί παρακολουθείς αυτό το ιστολόγιο τότε;
Και εγώ είμαι ανήλικος 43 ετών.
Και ποια είναι η μουσική για ενήλικους Ανώνυμε;
@ανώνυμο
Φίλε μου, μην ξεχνάς ότι αυτός που εξέφρασε αυτήν την άποψη στο ντοκυμανταίρ είναι ένας άνθρωπος 50φεύγα ετών που δεν εγκατέλειψε το μέταλ ούτε δευτερόλεπτο όλα αυτά τα χρόνια και όχι μόνο ήταν εκ των πρωτοπόρων αλλά έμεινε εκεί και στις πολύ δύσκολες εποχές της ελληνικής σκηνής. Οπότε αυτό που λέει δεν το λέει τόσο για την ηλικία, όσο για το πως νοιώθεις ως άνθρωπος. Δηλαδή όπως σου λέει ότι το μέταλ είναι για ανηλίκους, αντίστοιχα τα σκυλάδικα είναι για τους κλάψες (μέσα τους) κλπ. Μην ξεχνάς ότι το μέταλ είναι μια πολύ δυνατή μουσική η οποία βιώνεται και έντονα, και προφανώς σε κάτι τέτοιο πήγαινε κι αυτή η άποψη. Πάντως ειλικρινά, από ολόκληρο το ντοκυμανταίρ εκεί πέρα σκάλωσες;
@Σοφία, Πάνο, Kosathel
Να τα εκατοστήσουμε άπαντες... :):):)
Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο... :)
Ρε παιδιά, σταθείτε. Τώρα κατάλαβα τι εννοεί ο άνθρωπος όταν λέει ότι το metal είναι για ανήλικους. Εννοεί για αθώες ψυχές, απονήρευτες. Πώς αναγράφουν σε μια "πονηρή ταινία" "Μόνο για ενήλικους" (δηλαδή για πονηρούς)? Ε, ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή το metal είναι κάτι σαν cartoon φάση να πούμε (με την καλή έννοια - όχι ότι υπάρχει και κακή αλλά λέμε τώρα). Έτσι δεν είναι ανώνυμε? Sorry που σε παρεξηγήσαμε ρε φιλαράκι...
Πάντως πέρα από την πλάκα αξίζουν συγχαρητήρια στον Νίκο και σ' όσους συνέβαλαν στο ντοκιμαντέρ αυτό. Είμαι περίεργη να μάθω τι βαθμό πήρε γι' αυτή του την εργασία. Δεν θα σταθώ καθόλου στο να κρίνω ανθρώπους και καταστάσεις. Ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης του (ακόμα και ο ανώνυμος - το μόνο ενοχλητικό βασικά είναι το "όνομά του"). Το μόνο που ξέρω να πω από τις δικές μου εμπειρίες των προηγούμενων δεκαετιών και ειδικά της δεκαετίας του '80 είναι ότι όλα αυτά που περιγράφονται εδώ είναι αλήθεια. Συνέβησαν και χαίρομαι ιδιαίτερα που ήμουν ζωντανή μάρτυρας αυτής της υπέροχης, μοναδικής δεκαετίας που με σημάδεψε για πάντα! Τέλος, θα ήθελα να σταθώ στα τελευταία δευτερόλεπτα του ντοκιμαντέρ, εκεί που ζητάται η γνώμη 2 νέων παιδιών για το τι είναι metal γι' αυτούς. Είμαι σίγουρη ότι θα προσέξατε τη διαφορά ανάμεσα στην κουλτούρα του σημερινού και του τότε μεταλλά, την έλλειψη "φλόγας" στα μάτια του πρώτου. Και είμαι σίγουρη ότι η επιλογή των 2 αυτών ατόμων σαν επίλογος δεν ήταν τυχαία. Αυτή τη διαφορά ήθελε να δείξει και ο Νίκος. Ο πρώτος μιλάει για μπίρες και ξεσάλωμα και ο δεύτερος για αντίσταση και επανάσταση! Τα συμπεράσματα δικά σας. Μπράβο, Νίκο και συνεργάτες του, για άλλη μια φορά!
Επιτρέψτε μου να κάνω κι εγώ ένα σχόλιο, ίσως πιο αποστασιοποιημένο, ως κάτοικος της επαρχίας, που έκανα 5 χρόνια στην Αθήνα. Δεν ξέρω ποιοι ήταν οι πρωτοστάτες παλιότερα ή ποιοι "δικαιούνται" να μιλάνε για μέταλ, αλλά εγώ στις περισσότερες συναυλίες που πήγα έλεγε "eat-metal". Βλέπωντας όλες τις συναυλίες που τόλμησε να φέρει ο Γρηγόρης και όλα τα άλμπουμ που επίσης τόλμησε να κυκλοφορήσει, γιατί ως γνωστόν το κέρδος είναι από αστείο ως μείον, δεν μπορώ παρά να απορώ με αυτούς που τον σχολιάζουν αρνητικά... Μέχρι και τους Manilla Road στην Καβάλα που κοιμόμαστε όρθιοι έφερε... (και ας ήταν το 70% του κόσμου από άλλες πόλεις)
Όσο για το ίδιο το βίντεο, κι εγώ αν το έκανα δεν θα είχα death ή black συγκροτήματα. Πως θα ξέρεις ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί αν δεν ακούς καν?
Σε παρακαλώ διευκρίνισε πως δεν είσαι... εγώ με άλλο ψευδώνυμο, διότι πάλι θα τα ακούω... :):):)
Περιττό να πω ότι συμφωνώ σε όλα. Επέτρεψέ μου όμως να μην σχολιάσω περαιτέρω (αν κι εδώ το έχω) διότι θα βγάλω το φτυάρι πάλι....
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου hard core μεταλά. Δεν μαρέσει και ο όρος μεταλάς.
Με βάση αυτο η αποψη μου ειναι μπράβο στο παλικάρι. Οτι και να λέμε, ποιος τολμάει να σχολιάσει, κάποιον που έχει τα @@ να μελετήσει κάτι που όλη η κοινωνία επισήμως προσπαθεί να κρύψει? Πόσο μάλλον το έργο αυτό να κάνεις διπλωματική?
Με βάση και μονο οτι η γλώσσα του ντοκιμαντέρ ειναι ελληνική, θεωρώ το πανεπιστήμιο Ελληνικό. Εχοντας περάσει από τους σχετικούς χώρους για 8 χρόνια, μιλάμε ο ειναι θεός που τόλμησε σε ένα τέτοιο κολημένο χόρο να πάει να πάρει πτυχίο με ένα τόσο δαχτυλοδεικτούμενο θέμα.
Και μην ξεχνάμε οτι ειναι διπλωματική και όχι επαγγελματική παραγωγή.
Εξαιρετικό
Πάρα πολύ ωραίο το ντοκυματέρ, μου άρεσε που είχε εικόνες από τις τότε εποχές και πραγματικά δείχνει ότι αυτός που το γύρισε το γουστάρει αυτό που κάνει,εγώ δυστυχώς από τα μέσα των 90ς και μετά ξεκίνησα να ακούω λόγω ηλικίας και δεν πρόλαβα τις πιο θρυλικές εποχές(70ς,80ς ως μέσα 90ς)!Όποιος μπορεί ας κάνει μια λίστα με ελληνικά heavy speed άλμπουμ κυρίως συγκροτήματα και από τότε και τώρα να ψάξουμε όσοι δεν ξέρουμε και πολλά από αυτήν την σκηνή.
ps. οι Spitfire τα σπάνε \m/
Πολυ ωραιο βιντεο, ηταν εξαιρετικα ενδιαφερον να γνορισω καποιες παλαιοτερες πτυχες της μουσικης αυτης, και μιλαω σαν εφηβος, σαν καποιος που του αρεσει πολυ αυτο το ειδος και γενικα η σκηνη αυτη, και θελει να βλεπει καινουργιες ελληνικες μπαντες να συνεχιζουν να εμφανιζονται και να μην εκλειψει η μουσικη αυτη.Μαγκες μπραβο σας! Πρεπει να ξυπνησουμε καποτε σαν λαος οσο δυσκολο και αν ειναι αυτο γιατι ολοι κοιταμε να βολευτουμε και δε μας ενδιαφερει τιποτα αλλο. Πραγματικα μπραβο για τη δουλεια που ριξατε σε αυτο το βιντεο!
Δημοσίευση σχολίου